Kategori: İnci

İzlediğimiz tiyatro oyunundan sonra;

a: Karan en çok hangi karakteri sevdin?
k: En çok cadıyı sevdim ben.
a: En çok nesini sevdin Karancığım?

Kocaman açılan gözlerle cevap verir;

k: Her tarafını sevdim. 🎈🎈🎈❤️❤️❤️❤️

Cadıyı oynayan oyuncunun çok tatlı bir abla olduğunu söylemeye gerek var mı bilmiyorum. 😁😁😁

Gündüz yapılan anne-çocuk tiyatro planının ardından Züleyha teyzelere gidip gitmeyeceğimizi sorar.

k: Anne tiyatrodan sonra Züleyha teyzelere mi gideceğiz?
a: Evet Karancığım.
k: Ama anne o zaman babam beni çok özler!!

Ekmeği biraz fazla alan dedeye, anneanne “Ayy İsmail” diye seslenir.

k: Gene ne yaptı ki?

Bu inci de okuldan, Betül öğretmeninden;

k: Baaak külotlu çorap giyiyorum.
b: Neden külotlu çorap deniyor ona Karan?
k: Çünkü bu “karışık çorap”!

Yorulduğu için babasının kucağına çıkmak ister. Babası da şaka olsun diye omzuna atar;

k: Yaaaaaaaa! Ben eşya değilim!!!

Yatakta tek başına yatması için uğraş verilmektedir. Ayar gecikmez;

k: Bir şey söyleyebilir miyim?
b: Söyle oğlum.
k: Siz ikiniz benimle yatmazsanız, bu eve başka anne baba gelsin. Benimle yatsın, sabah beni okula bıraksın, akşam alsın.

Hapşırdıktan sonra

a: Birisi hapşırınca, ne diyorduk Karan?
k: Çok yaşa diyoruz. Ben de öksürdüm, bana ne deniyor anne?
a: Helal diyebiliriz ya da öksürünce de çok yaşa diyebiliriz bence.
k: Evet diyebiliriz. Ya da “bu kadar yeter” de diyebiliriz.

Baskı boyama sırasında,

k: Anne parmaklarım tam çıkmadı kağıda
a: Çıkmayan yerler eklemlerimiz Karan. Parmaklarında çizgiler var ya hani, parmağını bükebildiğin yerler. İşte tam oralara eklem diyoruz.

İkinci baskı denemesinde,

k: Anne bak büklümlerim çıktı bu kez kağıda.

a: Yerim ben onun su getiren amcasını.
k: Ama anne, o zaman bana amca kalmaaaaz…

Doktor muayenesi sırasında aniden;

k: Siz benim adımı neden Karan koydunuz?

k: Anneee, burdan takla at.
a: Ama ben o kadar küçük değilim.
k: Ama büyüyeceksin, değil mi?
a: Yok anneciğim, ben bu kadarım. Büyümeyeceğim.
k: Ama şimdi 35 yaşındasın. Daha sonra büyüyeceksin.
a: Yaşım büyüyecek ama boyum bu kadar kalacak.
k: Neeee?!? Baba kadar olmayacak mısın?

Dedesi ile geçen konuşma;

d: Karan, sen “Karan beyefendi” misin, “Karan efendi” misin, yoksa “Karan” mısın?
k: Eeee, “İstanbul beyefendisi”