Yazar: Karan

Anneyle oynarken aniden:

k: Anne çok acil çişim geldi.
a: Tamam, hadi koş yap.

Koşarken aniden durur;

k: Anne, o acil çiş var ya, birazcık altıma kaçmış.

Televizyonun karşısında, koltukta baba ile üst üste yatılmaktadır;

b: Oğlum orada yer var, geçsene oraya.
k: Ben burayı seviyorum.
b: İyi de benimki de can, ezildim bak.
k: Ama baba sen şişkosun, burası çok güzel.
b: …

Yolda yürürken bir kokoreççinin önünden geçilir;

k: Baba baksana kocaman solucan pişiriyorlar!

Bir sonraki günün planlarını konuşurken;

k: Baba geçen yarın tırmanmaya gidelim.
b: Geçen yarın değil, sadece yarın denir ama oğlum.
k: Ama geçen dün diyoruz.
b: O da geçen dün değil, geçen gün.
k: Hayır geçen dün!

Alışveriş merkezi kapanmak üzereyken geçen konuşma;

b: Hadi oğlum vaktimiz kalmadı.
k: Bir sürü mağaza gezdiğiniz için olabilir mi?!?

Koltukta başı öne düşen dedesi için;

k: Anne dedem uyku moduna geçti!

Bir kaç gün öncesini tarif etmek için;

k: Biraz daha dün

İki kat arasında sensörlü lambayı tamir etmek için kurulmuş merdiveni görünce sorar;

k: Baba bu merdiven neden burda?
b: Tamirci abi yukardaki lambaya yetişebilmek için merdivene çıkıyor.
k: Peki o abinin adı ne biliyor musun?
b: Bilmiyorum, neymiş?
k: Yetişkin!

Kuzeninin doğumgününe giderken örümcek adam kaplamalı kutusuna bir oyuncak koyup yanına aldı ve yolda anlatmaya başladı;

k: Bu oyuncağımla artık çok oynamıyorum, o yüzden hediye edeceğim.
a: Peki kendine oyuncak aldın mı?
k: Yanlışlıkla hediye ederim diye almadım.

Yatmadan önce yatakta oyun oynuyoruz. Sıra kendisine geldiğinde yapmam gerekeni basit bir dille anlatıyor;

k: Baba şimdi ben kazanacağım, ya da sen kaybedeceksin…

Bugün okuldan geldiğinde olur olmaz zamanlarda “saçma sapan” diyen Karan’ın anneannesi ile diyaloğu;

k: Bu oyuncak çok saçma sapan!
a: Karan bu kelimeyi bugün mü öğrendin?
k: Evet, okulda ögrendim.
a: Cümle içinde de kullanabilir misin? Örneğin başka nerelerde bu kelimeyi kullanabiliriz?
k: Meselaaaa kışın kullanamayız. Çünkü saçma sapan yazın kullanılır.

Elindeki oyuncak yere düşünce;

k: Düştü ya la!
b: Oğlum hani “lan” demiyorduk?
k: Baba, “lan” demedim ki, “la” dedim.
b: Öyle oluyor yani…
k: Eveeeet