Trabzon yolculuğu, havalimanında Trabzon forması giymiş bir ağabeyi görünce;
k: Baba bak ağabey de Trabzonspor’lu!
a: Sen de mi Trabzonspor’lusun bakayım?
k: Trabzon’daki dayımlara giderken Trabzonspor’lu, evde Beşiktaş’lıyım.
a: Öyle olmaz, hep Trabzonspor’lu olacaksın!
k: İyi madem, ben de o zaman hep Beşiktaş’lıyım!
k: Baba, okulda arkadaşıma selamın aleyküm diyorum, bana ne diyor biliyor musun?
b: Neymiş?
k: Alex’e selam!
Geçtiğimiz bir kaç ay içinde farkettik ki Karan’ ın yüklemlerinde “o” harfleri yok. Örneklemek gerekirse;
Biliyrum
Görüyrum
Geliyrum
Gidiyrum
a: Karan o’lar nerede yine gitmişler.
k: Anne o’ ları “ooooo yeeee” ve “oooooo” derken kullanıyorum digerlerine kalmıyor.
k: Baba kağıttan gemi yapmıştık ya, onu tekrar yapalım mı?
b: Öğrenmiştin sen onu hani?
k: Daha ezberemedim, beraber yapalım.
Kağıttan gemiyi yüzdürmek ister;
k: Babaaa bu gemiye bir şeyler oluyor
b: E oğlum suya değince bozulur, sen ne bekliyordun ki?
k: Bozulmamasını bekliyordum!
k: Anne az sonra ne kadar?
a: Anlamadım Karan tam olarak neyi soruyorsun?
k: Anneeee, sonra yarım saat ya, az sonra ne kadar?
Sinema gecesi için mısır patlatırken, baba, tencerenin kapağını erken açar;
k: Babacığım, bu dışarı hoplayan mısırlara da hoplamış mısır diyebilir miyiz?
Nikaha gideceğimizi öğrenen Karan sorar;
k: Anne nikahlarda da pasta var değil mi?
a: Bildiğim kadarıyla yok Karan’cığım.
k: Anne bilmediğin kadarında var mı yani?
Bu seferki inci Karan’ın arkadaşından;
Parkta oynarken arkadaşı yanımıza geldi, üzerinde Örümcek Adam tişörtü vardı;
b: Karan bak, arkadaşın da üstüne Spider-Man giymiş.
a: Evet, altıma da giysem altımıt (Ultimate) Spider-Man olacaktım.
iPad ile oynamak ister;
a: Karancığım bugün minimumda iPad oynayacağız.
k: Anne minimum neresi?
